بیماری های مشابه

آنژیوسارکوم‌ها (Angiosarcomas) تومورهای بدخیم و نادر با منشأ سلول‌های اندوتلیال عروقی هستند که به‌شدت تهاجمی می‌باشند. این تومورها ممکن است در هر اندام یا ناحیه‌ای از بدن ایجاد شوند، اما تمایل بیشتری به پوست و بافت‌های نرم سطحی دارند.

هیپرپلازی عروقی لنفاوی همراه با ائوزینوفیلی (Angiolymphoid hyperplasia with eosinophilia - ALHE)، که به عنوان همانژیوم اپیتلیوئید نیز شناخته می‌شود، یک تکثیر عروقی خوش‌خیم و نادر است که معمولاً در بزرگسالان جوان تا میانسال مشاهده می‌شود. این بیماری تمایلی به جنس خاصی ندارد.

سارکوم کاپوزی (Kaposi sarcoma - KS) یک نئوپلاسم بدخیم با منشاء سلول‌های اندوتلیال لنفاوی است که در چندین فرم رخ می‌دهد: فرم‌های مرتبط با ایدز (AIDS-associated) و غیرمرتبط با ایدز (non-AIDS-associated). زیرگروه‌های غیرمرتبط با ایدز شامل سارکوم کاپوزی کلاسیک، سارکوم کاپوزی بومی آفریقایی (African endemic) و سارکوم کاپوزی ناشی از درمان (iatrogenic) می‌باشند. تمامی انواع سارکوم کاپوزی ناشی از یا تحت تأثیر ویروس هرپس انسانی نوع ۸ (HHV-8) هستند و یافته‌های پوستی در این انواع از نظر بالینی و هیستوپاتولوژیک غیرقابل تشخیص می‌باشند.

سارکوم کاپوزی یک نئوپلاسم بدخیم با منشأ سلول‌های اندوتلیال لنفاوی است که در چندین شکل بروز می‌کند: مرتبط با ایدز و غیر مرتبط با ایدز. زیرگونه‌های سارکوم کاپوزی غیر مرتبط با ایدز شامل سارکوم کاپوزی کلاسیک، سارکوم کاپوزی آندمیک آفریقایی، و سارکوم کاپوزی یاتروژنیک (iatrogenic) می‌باشد. همه انواع سارکوم کاپوزی تحت تأثیر ویروس هرپس انسانی نوع ۸ (HHV-8) هستند و یافته‌های پوستی از نظر بالینی و هیستولوژیک در میان انواع مختلف آن قابل تمایز نیستند.

همانژیوم مویرگی لوبولار (Lobular capillary hemangiomas)، که به عنوان گرانولوم پیوژنیک (pyogenic granulomas) نیز شناخته می‌شوند، ضایعات عروقی خوش‌خیم و به سرعت رشد کننده‌ای هستند که معمولاً به صورت تکی ظاهر می‌شوند. علت‌شناسی (etiology) این ضایعات ناشناخته است. این ضایعات ممکن است درون دیگر ناهنجاری‌های عروقی مانند همانژیوم‌های بزرگ‌تر یا تلانژکتازی‌های سطحی (superficial telangiectases) ایجاد شوند. تروما (trauma) نیز می‌تواند به بروز این ضایعات منجر شود. هنگامی که بیش از یک گرانولوم پیوژنیک وجود دارد، ممکن است به صورت خوشه‌ای یا آگمیناته (agminated) باشند.

آنژیوم توفت‌دار، که قبلاً به عنوان آنژیوبلاستوما ناکاگاوا شناخته می‌شد، یک تومور عروقی نادر است. این نام به ظاهر هیستولوژیک نفوذ مویرگی "توفت‌دار" درم همراه با عروق لنفاوی گشاد اشاره دارد. تصور می‌شود که این تومور منشأ لنفاوی داشته باشد.

آنجیوآندوتلیوماتوزیس (Angioendotheliomatosis) یک تکثیر عروقی پوستی از سلول‌های اندوتلیال در داخل عروق خونی است که شامل اشکال خوش‌خیم و بدخیم می‌شود.

آکروآنژیودرماتیت (Acroangiodermatitis) یا سارکوم کاذب کاپوزی (pseudo-Kaposi sarcoma)، یک اختلال خوش‌خیم آنژیوپرولیفراتیو (angioproliferative) است که اغلب در بستر نارسایی مزمن وریدی (chronic venous insufficiency) ایجاد می‌شود. برخی آکروآنژیودرماتیت را یک واریانت بالینی از درماتیت استاز (stasis dermatitis) می‌دانند. ارتباطات کمتر گزارش‌شده دیگر شامل فلج، قطع عضو، ناهنجاری‌های مادرزادی یا اکتسابی شریانی-وریدی (arteriovenous malformations) و سندرم‌های ترومبوتیک (thrombotic syndromes) است.

تومور گلوموس یک نئوپلاسم خوش‌خیم است که از سلول‌های بدن گلوموس منشأ می‌گیرد. بدن‌های گلوموس به‌طور فراوان در نوک انگشتان دست متمرکز هستند، بنابراین تعجبی ندارد که تومورهای گلوموس بیشتر در دست‌ها و ناحیه زیر ناخن دیده می‌شوند. تومورهای کوچک و منفرد شایع‌تر هستند و زنان بیشتر از مردان به آن مبتلا می‌شوند. بیشتر بیماران بین ۳۰ تا ۵۰ سال سن دارند. تومورهای گلوموس زیر ناخنی ممکن است با یک سه‌گانه شامل درد، حساسیت شدید نقطه‌ای و حساسیت به سرما ظاهر شوند. در معاینه فیزیکی ممکن است یک پاپول کوچک قرمز یا آبی به قطر چند میلی‌متر مشاهده شود. برخی ممکن است به صورت یک خط اریترونیشیا (erythronychia) طولی با بریدگی در انتها یا شکاف طولی روی آن بروز کنند.